Soneto L / Pablo Neruda

SONETO L

Cotapos dice que tu risa cae
como un halcón desde una brusca torre
y, es verdad, atraviesas el follaje del mundo
con un solo relámpago de tu estirpe celeste

que cae, y corta, y saltan las lenguas del rocío,
las aguas del diamante, la luz con sus abejas
y allí donde vivía con su barba el silencio
estallan las granadas del sol y las estrellas,

se viene abajo el cielo con la noche sombría,
arden a plena luna campanas y claveles,
y corren los caballos de los talabarteros:

porque tú siendo tan pequeñita como eres
dejas caer la risa desde tu meteoro
electrizando el nombre de la naturaleza.

Pablo Neruda - (Cien sonetos de amor, 1959)





SONNET L

Cotapos says your laughter falls
like a falcon from a rough tower
and, it's true, you cross the foliage of the world
with a single lightning bolt from your celestial lineage

that falls, and cuts, as the tongues of the dew jump,
the waters of the diamond, the light with its bees
and there where the bearded silence lived
the grenades of the sun and the stars explode,

the sky tumbles down with the darkened night,
in the moonlight, bells and carnations burn,
and the saddlemakers' horses run:

because being so little as you are
you let laughter fall from your meteor
electrifying the name of nature.

Pablo Neruda - (100 Love Sonnets, 1959)

Translated by Gustavo Escobedo





SONNET L

Cotapos says your laughter drops
like a hawk from a stony tower. It's true:
daughter of the sky, you slit the world
and its green leaves, with one bolt of your lightning:

it falls, it thunders: the tongues of the dew,
the waters of a diamond, the light with its bees
leap. And there where a long-bearded silence had lived,
little bombs of light explode, the sun and the stars,

down comes the sky, with its thick-shadowed night,
bells and carnations glow in the full moon,
the saddlemakers' horses gallop.

Because you are small as you are, let it
rip: let the meteor of your laughter
fly: electrify the natural names of things!

Pablo Neruda - (100 Love Sonnets, 1959)

Translated by Stephen Tapscott





SONETTO L

Catapos dice che il tuo riso cade
come un falco da una brusca torre
e, davvero, attraversi il fogliame del mondo
con un solo lampo della tua stirpe celeste

che cade, e taglia, e saltano le lingue della rugiada,
le acque del diamante, la luce con le sue api
e lì dove viveva con la sua barba il silenzio
scoppiano le granate del sole e delle stelle,

precipita il cielo con la notte cupa,
ardono a piena luna campane e garofani,
e corrono i cavalli dei sellai:

perché essendo tu piccola come sei
lascia cadere il riso dalla tua meteora
elettrizzando il nome della natura.

Pablo Neruda - (Cento Sonetti D'amore, 1959)





SONE L

Cotapos'un dediği doğru olmalı ki gülüşün
kayar bir şahin gibi amansız kulelerden
geçersin dünyanın fundalığını bir uçtan bir uca
göksel suyundan kopan yalnız bir şimşek gibi sen.

kayan, biçen, çiyin dilleri gibi sıçrayan,
zümrüt suları, ışık arıları,
sessizliğin sakalıyla yaşadığı o yerde
güneşin narları ve yıldızlar gibi çatlayan,

böyle inilir göğüs eteklerine karanlık geceyle,
yanar ayla dolu çanlar ve karanfiller,
dörtnal gider koşumcunun atları:

Bilirdim pek küçüktün sen,
bir göktaşıydın ardında gülüşler bırakan
elektrik vererek doğallığın adına.

Pablo Neruda - (Yüz Aşk Sonesi’nden, 1959)

Çeviri: Adnan Özer

Liza, Playboy US, 2013, by Davide Bellemere