Estate / Cesare Pavese

ESTATE

C'è un giardino chiaro, fra mura basse,
di erba secca e di luce, che cuoce adagio
la sua terra. È una luce che sa di mare.
Tu respiri quell'erba. Tocchi i capelli
e ne scuoti il ricordo.

Ho veduto cadere
molti frutti, dolci, su un'erba che so,
con un tonfo. Cosí trasalisci tu pure
al sussulto del sangue. Tu muovi il capo
come intorno accadesse un prodigio d'aria
e il prodigio sei tu. C'è un sapore uguale
nei tuoi occhi e nel caldo ricordo.

Ascolti.
La parole che ascolti ti toccano appena.
Hai nel viso calmo un pensiero chiaro
che ti finge alle spalle la luce del mare.
Hai nel viso un silenzio che preme il cuore
con un tonfo, e ne stilla una pena antica
come il succo dei frutti caduti allora.

Cesare Pavese - (Lavorare Stanca)





SUMMER

There is a bright garden between low walls,
with dry grass and with light slowly baking
its earth. A radiance with the flavor of the sea.
You breathe that grass. You touch your hair,
shaking off its memory.

I have seeen
the ripe fruit fall on familiar grass,
with a dull sound. So you too start
at the leap of your blood. You turn your head
as if a marvel of air took place around you
and the marvel is you. The same savor
is in your eyes and in the warm memory.

You listen.
The words that you hear scarcely touch you.
On your calm face is a bright thought
that dissembles the sea's radiance at your back.
Your face has a silence that strikes the heart
with a dull sound, pressing from it ancient sorrows
like the juice of fruit just fallen.

Cesare Pavese - (Hard Labor)

Translated by Norman T. Di Giovanni





VERANO

Hay un jardín claro, entre bajos muros,
con yerba seca y luz que quema despacio
la tierra. Es una luz que sabe del mar.
Tú respiras esa hierba. Tocas los cabellos
y en ellos se agita el recuerdo.

He visto caer
muchos y dulces frutos sobre una hierba que conozco,
como un cuerpo en el agua. Así también tú
te sobresaltaste con un vuelco del corazón. Mueves la cabeza
como si alrededor sucediese un prodigio en el aire,
y el prodigio eres tú. Hay un sabor igual
en tus ojos y en el cálido recuerdo.

Escucha.
Las palabras que escuchas apenas te afectan.
En tu rostro apacible hay un claro pensamiento
que hace imaginar en tus hombros la luz del mar.
Hay en tu rostro un silencio que oprime el corazón
con el rumos de una caída y en él destila una pena antigua
como el jugo de los frutos caídos entonces.

Cesare Pavese - (Trabajar cansa)

Traducción de Horacio Armani





YAZ

Açık bir bahçe var, alçak duvarlar arasında,
kuru otlardan ve ışıktan, toprağını
pişiren yavaş yavaş. Deniz kokan bir ışık.
Sen bu otları içine çekiyorsun. Saçlara dokunup
anıyı silkeliyorsun onlardan.

Düştüğünü gördüm
birçok meyvenin, tatlı, bildiğim bir ot üzerine,
yumuşak bir düşüşle. Sen de böyle irkiliyorsun
kanın sıçrayışına. Başını sallıyorsun,
sanki havada bir mucize oluyormuş gibi
ve mucize sensin. Aynı tat var
gözlerinde ve sıcak anıda.

Dinliyorsun.
Dinlediğin sözcükler ancak dokunuyor sana.
Sakin yüzünde açık bir düşünce var
omuzlarını sanki deniz ışığıyla saran.
Yüzünde yüreğini bir meyve düşüşüyle sıkıştıran
sessizlik var, eski bir acıyı damıtıyor ondan
o zamanlar düşen meyvelerin özü gibi.

Cesare Pavese - (Çalışmak Yorar adlı kitabından)

Çeviri: Kemal Atakay

Cesare Pavese