Tendida,
piedra hecha de mediodía,
ojos entrecerrados donde el blanco azulea,
entornada sonrisa.
Te incorporas a medias y sacudes tu melena de león.
Luego te tiendes,
delgada estría de lava en la roca,
rayo dormido.
Mientras duermes te acaricio y te pulo,
hacha esbelta,
flecha con que incendio la noche.
El mar combate allá lejos con espadas y plumas.
Octavio Paz
LIGHTNING AT REST
Stretched out,
stone made of noon,
half-open eyes whose whiteness turns to blue,
half-ready smile.
Your body rouses, you shake your lion's mane.
Again lying down,
a fine striation of lava in the rock,
a sleeping ray of light.
And while you sleep I stoke you, polish you,
slim axe,
arrow with whom I set the night on fire.
The sea fighting far off with its swords and feathers.
Octavio Paz
DİNLENİŞTE ŞİMŞEK
Enginlik,
öğle taşı,
akı gök rengine çalan yarı açık gözler,
yarı kapalı gülüş.
Ayağa kalkar ve silkersin aslan yeleni.
Uzanırsın,
incecik lav damarı kayada,
yatışmış şimşek.
Uyuduğun sırada seni okşar,
parlatırım ben,
ince balta,
yaktığım ok geceyi.
Deniz, uzakta, savaşır kılıçlarla, tüylerle.
Octavio Paz
Çeviri: Sait Maden
 |
| Photo by Lucien Clergue |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder