Undine's Valediction / Ingeborg Bachmann

"(...) I will not come again. I will not heed your call -- your invitation to a glass of wine, a vacation, a trip to the theater. (...) yes, only you and yes, I do. I do. All these words will no longer be spoken, and I'll tell you why: because you know the questions, and all of them begin with "why". My life is void of such uncertainties. I love the water -- its impenetrable transparency, its green hues, its taciturn creations (and I'm about as dumbfounded as they!), my hair under water, immersed in its justice, the mirror of indifference preventing me from seeing you in any other light. Water -- the liquid reef between me, myself and I."

Ingeborg Bachmann - (Undine's Valediction)

Translated by Lilian Friedberg





"(...) Nasıl olsa artık dönmeyeceğim; işaretlerinize aldırmayacak, bir bardak şarap, bir gezi, bir tiyatro gibi davetlerinizi kabul etmeyeceğim. (...) 'Sen' demeyeceğim, 'Evet' demeyeceğim. Bütün bu sözler kalkacak ortadan, nedenini de sanırım söyleyebilirim. Çünkü soruları herhalde bilirsiniz, hepsi “Neden?” diye başlar. Benim hayatımda soru yok. Suyu seviyorum ben, ondaki yoğun saydamlığı, ondaki yeşili seviyorum, sudaki suskun yaratıkları (ben de çok geçmeden onlar gibi susacağım), bu yaratıklar altında kalan saçlarımı, ondaki, o hak gözeten sudaki, sizi başka türlü görmemi önleyen o umarsız aynadaki saçlarımı seviyorum. Kendim ile kendim arasındaki o ıslak sınırı."

Ingeborg Bachmann - (Undine gidiyor)

Çeviri: Kâmuran Şipal

Lady in the Water, 1947, by Toni Frissell